Als je een kijkje zou kunnen nemen op de desktop van onze regisseur Arne, zou je tussen de mapjes en bestanden een bijzondere video file vinden: Oda_film_v1a.mov. Het is de eerste complete edit van de langverwachte Rooise film, die het verhaal van de legendarische Oda vertelt. En wat een edit is het geworden!
De film begint met een mysterieuze introductie van Oda, die meteen je aandacht grijpt. Je wordt meegenomen op een adembenemende reis door Sint-Oedenrode, waarbij je van het ene hoogtepunt naar het andere wordt gebracht. Het middenstuk van de film is gevuld met actie en sensatie, waarbij je op het puntje van je stoel zit en je hart sneller laat kloppen. En dan is er de grootse finale, die je bijna uit je stoel doet springen van spanning.
Maar de film zou niet compleet zijn zonder een ontroerend einde, waarbij zelfs de stoerste bink een traantje zal wegpinken. Een einde waar je nog lang over na kunt praten.
De Oda film is overduidelijk een bijzonder project in de maak. Een locale film die je niet snel zal vergeten, en waarbij je nog lang na de aftiteling zal nadenken over het verhaal en de personages. Het is een film die je meteen weer wilt zien zodra hij is afgelopen, en waarbij je stiekem hoopt op een vervolg.
We kunnen niet wachten om het eindresultaat te tonen, maar voordat het zover is hebben we nog honderden puntjes op de i te zetten en daar werken we met z'n allen hard aan. De Oda legende heeft ons in haar greep.
Honderden puntjes op de i.
Hieronder geven we een goed voorbeeld en uitleg waar er o.a. nog zo veel tijd in gaat zitten. De zogenaamde post productie van de Oda film.
Voor en na. Green-screen opnames bij Neovito op de Eversestraat.
De zogenaamde green screen-technologie biedt vele voordelen voor de productie van de Oda film, maar het brengt ook zeker (tijdrovende) uitdagingen met zich mee tijdens de postproductie. Het filmproductieteam moet alle green screen-opnames verwerken en integreren met digitale achtergronden om de uiteindelijke look van de film te creëren. Dit tijdrovende en arbeidsintensieve proces vereist veel aandacht voor detail om ervoor te zorgen dat de uiteindelijke film er zo goed mogelijk uitziet.
Het eindresultaat.
INTERVIEW
Hoofdrolspeelster Eva Lintsen
De 19 jarige Eva Lintsen vervult in de Oda film een belangrijke rol als Hilde Waris, waarin ze een overtuigende prestatie neerzet die bijdraagt aan de kracht van het verhaal. In dit interview komen we meer over Eva en haar rol te weten.
Eva als Hilde Waris
Je bent 17 jaar oud, hebt geen achtergrond in de acteerwereld en wordt benaderd voor een hoofdrol in een film. Dat overkomt je niet dagelijks. Eva Lintsen, afkomstig uit Sint-Oedenrode, kwam in 2021 in contact met Arne Balk, regisseur van de Oda film en kreeg een bijzondere vraag voor haar kiezen. “Ik was aan het werk bij De Gouden Leeuw in Sint-Oedenrode, waar Arne met zijn gezin aan het lunchen was. Toen ik voor de tweede keer aan tafel verscheen voor het uitserveren van de drankjes, sprak Arne mij aan. Hij vertelde kort over zijn plan: het maken van een film, over een lokale legende. In eerste instantie heb ik niet meteen toegehapt”, vertelt Eva lachend. Eva speelt de rol als Hilde Waris in de unieke film.
Een tweede gesprek
Na een aantal weken gaat Eva verder in gesprek met Arne én Dianne van Erp, die tevens een hoofdrol heeft in de film. Er wordt uitgebreider op het plan, het verhaal en de verwachtingen van elkaar ingegaan. Eva besluit dit te delen met haar familie en vrienden.
Eva: “Door de enthousiaste reacties, ben ik uiteindelijk overtuigd. Iedereen moedigde mij aan om deze kans te pakken.” Toeval, Eva wilde als klein kind actrice worden maar volgt ondertussen een totaal andere opleiding in de horecabranche.
"Het is een lange periode geweest,
maar het is gelukt!”
Aan de slag! Zonder ervaring en zonder training gaat Eva dit avontuur aan. Een avontuur met de nodige uitdagingen. “Op dit moment studeer ik nog fulltime en heb ik ook mijn baan in de horeca. De combinatie met de opnames was af en toe best lastig. Het is een lange periode geweest waarin we alle scenes, op allerlei locaties, hebben opgenomen. Maar het is gelukt!”, vertelt ze enthousiast. Een actiefilm. Dus fysiek uitdagend.
Dat die scenes op bijzondere locaties zijn opgenomen en tevens fysiek uitdagend waren blijkt wel uit haar toelichting. Zo sprong ze keer op keer opnieuw in een ijskoud zwembad voor de opnames onder water. Ook heeft ze meerdere keren in het bos over de grond moeten kruipen. Eva lacht: “Nee, dat doe je niet één keer. De crew helpt en Arne geeft goede aanwijzingen, maar daarmee voorkom je niet dat bepaalde scenes tientallen keren opnieuw opgenomen moeten worden voor de verschillende camerastandpunten.”
•1. Eva met regisseur Arne tussen twee opnames in. •2. Eva en Dianne dragen samen de Oda film met verve.
Verbinding
Eva kende het verhaal over Oda deels door een project op de basisschool, maar verder niet. Met deze moderne versie verwacht ze meer reacties van haar leeftijdsgenoten, die ook voor het eerst met deze legende in aanraking zullen komen. Eva: “Het is echt heel knap dat we een lokaal verhaal, met alleen maar lokale acteurs en crewleden hebben kunnen vertalen in een film. Ik wacht met spanning af op het eindresultaat en kijk uit naar de première. Misschien draag ik dan wel de jurk voor het gala die ik van mijn ouders heb gehad, maar door de coronamaatregelen nooit heb kunnen dragen.”
De Oda film is volledig gerealiseerd met lokale acteurs, lokale crewleden en lokale steun. De Oda film is opgenomen in het dorp waar deze legende zich honderden jaren geleden afspeelden: Sint-Oedenrode. Het is een uniek project geworden.
WEETJES
Uitspraken op de set.
Op de set is er ook geregeld tijd voor een lolletje. De grappen vlogen ons om de oren en een aantal vaste uitspraken bleven iedere opnamedag terugkomen. Deze delen we graag met jullie:
“Lenswissel!”
Een stukje toelichting: de lenswissel op een filmcamera moet snel gebeuren. Vooral omdat er altijd weinig tijd is, maar ook om te voorkomen dat er bijvoorbeeld stof of andere dingen op komen. Onze crew was na een aantal dagen bijna net zo ingespeeld op elkaar als bij de bandenwissel van Max Verstappen. Wauw!
“Mag ik de pittenzak?”
Een stukje toelichting: als je laag filmt vanaf de grond is een bepaalde steun voor de camera soms wenselijk. Na een aantal weken onze portemonnees daarvoor als ondergrond te gebruiken, werd het tijd voor serieuze, maar nog steeds goedkope oplossing. En daar was onze pittenzak. Alle verdere opnames was deze er trouw bij, maar bij de laatste opnames hing die zak met tape aan elkaar en is deze ‘ritueel verbrand’.
En natuurlijk niet te vergeten: “Staat hij scherp?” “Camera loopt, geluid loopt, actie!” "Heel mooi! Dankjewel. Doen we nog een keer"
Dit filmproject wordt mede mogelijk gemaakt door:
